Remote-Working

Bill Murray’ın Scarlett Johansson ile birlikte oynadığı 2003 yapımı Lost in Translation filmini, bu karantina günlerinde izlemenizi tavsiye ediyorum. Ben seneler önce ilk izlediğimde çok sıkılmıştım; ama sonra tekrar tekrar, severek izledim ve bir şekilde hayatımda yer edindi. Bu yazının başlığını oradan türettim. 2018’de Berlin’e göç ettik. Eski iş arkadaşımın tavsiyesiyle merkeze uzakta yaşamaya karar verdik. Aileye uygun, bizi tatmin eden bir ev bulduk. Evimize beş dakika yürüme mesafesinde olan kreş de kızımızı kabul edince kendimizi epey şanslı hissettik. Ofise gitme zorunluluğum olmadığı için istediğim yerden çalıştım. Eskiden ev dışında kütüphane ve Bäckerei denilen kafelerde çalışmak mümkünken, şimdi evden çalışmak tek seçenek. Bu yazıyı yazdığım gün yaklaşık üç haftalık gönüllü karantinayı, stoktaki eksikliklerimizi tamamlamak üzere deldik ve sonrasında karantinaya devam edeceğiz. ...

Bağımsız çalışmak (freelance) ile uzaktan çalışmak (remote) çok karıştırılıyor. Bağımsız çalışanlar aynı zamanda uzaktan çalışıyor veya uzaktan çalışanlar fiziki bir ofise sahip bir şirkette çalışıyor olabilir. Yani uzaktan çalışıyor olmanız, sizi bağımsız çalışan (freelancer) yapmıyor. Ben yazılımcıyım. Bağımsız çalışmak konusunda çok deneyimim yok. Bu konudaki gözlemim, en azından Türkiye’de hem işi verenin, hem de işi yapanın çok da profesyonel davranmadığı. Bağımsız çalışmak ayrı bir disiplin gerektiren, kendine özgü şartları ve anlaşması olan, hobi veya ek iş olarak bakılamayacak kadar ciddi bir çalışma biçimi. Fatura nasıl keseceksiniz, vergi nasıl ödeyeceksiniz, gelirinizi devlete nasıl beyan edeceksiniz, etmeyecekseniz neye güveneceksiniz, alacağınızı tahsil edemediğinizde ne yapacaksınız, sağlık sigortanız ne olacak? Bu konu, ayrı bir yazının konusu olabilir; ama dediğim gibi Türkiye’de serbest çalışmak, yaşam standardını para karşılığı düşürmekten başka bir şey değil. Serbest çalışmak istiyorsanız, günde 8–9 saat mesai gerektiren bir iş yapmamalısınız. ...

Not: Çok eski bir yazımdır. Aslı burada durmaktadır. İdeal bir dünyada yaşamadığımız malum. İşimizi yaparken birçok problemle karşılaşıyoruz; bağırarak yanımızda telefonla konuşanlar, oje sürerken kokusunun ne kadar rahatsız edici olduğunu bilmeyenler, laptopta kullanmak amacıyla bir fare ihtiyacımızı kimin karşılaması gerektiğini tartışanlar veya başkalarına aldırış etmeksizin klimanın ayarlarıyla oynayanlar.. Bunlar her zaman karşımıza çıkacaktır, şuanki dünya düzenini ele alacaksak yapacak çok fazla bir şey yok. Fakat bir nebze de olsa, aklımızdan geçenleri burada manifesto tadında sıralamak faydalı olabilir düşüncesindeyiz. Siz de aynı sıkıntıları yaşıyorsanız, iş arkadaşlarınızla (hatta gücünüz yetiyorsa işvereninizle) paylaşın; maddeler eksik veya yazıyla ilgili eleştiriniz varsa, yorum yazın, forklayın, harekete geçin. ...